Turp, turpgiller familyasında yer alan ve sebze olarak tüketilen kazık köklü bir bitkidir. Turpun meyvesi etli olup genellikle beyaz renktedir. Beyaz turp, karaturp ve kırmızıturp gibi çeşitli türleri bulunmaktadır. Turp, depo gövdeli bir bitki olup, tüketilen kısmı bitkinin toprak altında kalan gövdesidir. Turp en iyi güneş alan ve ışık altında, kumlu topraklarda 6.5-7 pH değerlerinde yetiştirilir. Turp yetiştiriciliğinde toprak isteği oldukça seçicidir; bu nedenle turp ekilecek alanın toprağının bakımlı ve bol vitaminli olması önemlidir.

Turp genellikle bahar aylarının ilk günlerinde ekilir, ancak sonbahara kadar da ekimi yapılabilir. Turp bitkisi tohumlarla üretilir. Ufak kırmızıturp hızlı yetiştiği için yıl içerisinde 3-4 defa dikimi yapılabilir. Diğer beyaz turp ve kara turplar ise büyümesi uzun sürdüğü için yıl içerisinde en fazla iki defa dikilir.

Turp tohumları kapsül denilen meyve içinde düzenli bir şekilde yer alır. Tohumların renkleri ve görünümleri farklı olabilir. Tohumların çimlenme sıcaklığı 20-25 derece arasındadır. Hasat edilen tohumlar yetiştirilme yerlerine doğrudan ekim yöntemi ile yetiştirilir. Tohumların ekileceği alan çok iyi bir şekilde işlenip ekim için hazır hale getirilir. Tohumların ekileceği alan yabancı otlardan arındırılmalı ve temizlenmelidir. Turp tohumlarının çimlenmesini olumsuz etkileyecek atıklardan temizlendikten sonra toprak 15-20 cm derinlikte sürülür ve üzerine freze çekilir. Turp tohumları 25-30 cm sıra arası, 10-15 cm sıra üzeri ve 3 cm derinliğe ocak usulü olarak dikilir. Serpme usulü yapılacak tohumlarda ise tohumlar ekilecek alana serpilir ve tırmık ile toprağa karışması sağlanır.

Yabancı otların arındırılması için düzenli olarak çapalama yapılmalıdır. Yabancı otlar bitkinin gelişmesini olumsuz etkileyeceği için yabancı otlarla mücadeleye önem verilmelidir.

Turpların kaliteli bir şekilde gelişmesi için sulama işlemi düzenli olarak aksatılmadan yapılmalıdır. Tavalarda salma, geniş alanlarda yağmurlama ve masuralara karık suyu ile sulama işlemi yapılır. Bitkilerin gelişimi iklim koşullarına bağlı olarak üretim döneminde 4-6 defa su verilir. Sulama sonunda toprağın yüzeyinde oluşan kaymağın yok olması ve yabancı otlardan arınması için mutlaka çapalama işlemi yapılmalıdır.

Turp yetiştiriciliğinde organik gübreleme tohum ekiminden önce toprak hazırlama döneminde yapılmamalıdır. Nedeni ise turpların bol yaprak çıkmasına ve meyvelerinin kof olmasına neden olur. Gübre, bir önceki kültür bitkisine verilirse daha başarılı olur ve verim yükselir.

Toprak istekleri bakımından seçici bir bitki olan turpun düzgün olması ve aromasının, lezzetinin iyi bir şekilde gelişmesi için tınlı, hafif bünyeli topraklarda yetiştirilmelidir. Toprak bünyesi ağırlaştıkça turpun gövdesinde çatlamalar ve şekil bozuklukları meydana gelir. Bu nedenle organik gübreli, kumlu ve ticaret gübresi kullanılan topraklarda yetiştiriciliği yapılmalıdır. Toprağın besin maddesi az olduğunda turpun içinde koflaşma meydana gelir.

Turplar olgunluğa geldiğinde bitkiler elle yapraklarından tutularak sökülür. Kökleri ve yaprakları yıkanır. Kazık köklerin uç kısımları kesilir ve demetlenip satışa sunulur.

Kolay gelsin.